sumanjaba.blogspot.com

स्वर्ग जाने ‘हाइवे’ येशू हुन् भनेर कसले भन्यो ? ‘हाइवे’ होइनन्, तर स्वर्ग जाने गोरेटो अवश्य हुन् । गोरेटो भन्दा नि अझ कठिन बाटो, जुन् बाटो ओरालो छैन, तेर्सो–सीधा छैन, तर भिरालो छ, उकालो छ । जुन् बाटो भीरहरुमाथि नागबेली हुँदै स्वर्गको मुल ढोकाको भञ्ज्याङ्गमा खुल्छ । नत्रता, यो बाटोमा हिँड्नेहरु थुप्रै हुनेथिए.... अनि क्रुसदेखि आफ्नो मुहार लुकाएका– प्रियजनहरुको निम्ति, आँसुको प्रार्थना मैले बगाउनुपर्दैनथ्यो ।

धन्य होस् त्यो रात ! एउटा बालकको जन्म भयो भनी भनिएको रात ! गाईको गोठमा–  एउटा बालक प्रथम आवाजमा रोएको रात ! इश्वरले मानिसको चोला लिएर धर्तीमा पाइला टेकेको रात ! परमेश्वरसँग एउटा सपना थियो, तर सपना टुटेको थियो– अदनको बगैँचामा । त्यसैले, उनी जन्मिनैपथ्र्यो, त्यो टुक्रिएको सपनालाई जोड्न । आफ्नो हातको उत्तम सीपलाई– परमेश्वर यत्तिकै नष्ट हुन किन दिनुहुन्थ्यो र !

(गीत) हो....हो....हो.................. येशूले बोलाएको आवाजलाई सुनिदेऊ येशूमा मुक्ति छ है येशूमा जीवन छ है बाटो हुन् है स्वर्ग जानलाई । क्षणभरको लागि होइन अनन्तलाई बनाउनु’भो, हामीलाइै नै मुक्ति दिन येशू क्रुसमा चढ्नुभयो ।

(कविता) काकुक् आली तातुम् । मस्याङ्ग न्वा चार्जाङ्ग पुम्सुर द्वाल्ल्वाम आली साकाब्राका दुम्मे । इम्बोलौ क्लेतालो मुकुम प्वाचो उपो चिफ्र्वाक पातुम् । इल्वाङ्ग धावा–धावा पुसिमाक आली चिर्सुम् । भानाल आम्नाल कोउलो कुरिमबारिम् जोसिम् रै । खेतल्वा काकुख्वाई द्वाक्तुम्, उपो या, क्राम्पाचे अम्बक क्र्याक्सै गाठ्ठो ल्अिम्मे ।

कविता: बतास चलिरहेछ हावाको एक झोँक्का कानमा आएर ठोकिन्छ भयभित हुन्छु, त्यो धुनलाई सुनेर बन्दुकको आवाज अनि मानिसहरुको चित्कार ! बतास चलिरहेछ धुँवाले भरिएको छ देश त्यो धुँवामा जलिरहेका झुपडीहरु अनि जलिरहेका मानिसहरुको गन्ध छ ।

(कविता) भत्केको घरसँगै मन खंग्रिएको छ । यहि घरको चिर्पटमुनि किचिएर प्रियसी छोरीलाई दुध चुसाउँदैछिन् । तीन दिन भयो– भुकम्प आएर गएको । घरि–घरि ढुङ्गाको थुप्रोमाथि उक्लेर प्रियसी र छोरीलाई बोलाउँछु– तर उनीहरु मलाई ‘हजुर बाबा !’ भन्दैनन् । सुखी रै‘छन् उनीहरु........ हाय ! यी श्रापित दिनहरु ! उनीहरुले देख्नै पाएनन् ।

(कविता) एउटा स्वर्गदुतले मलाई पछ्याईरहेछ मेरो वरिपरी घुम्दै, मलाई घुरेर हेरिरहेछ । कहिले– मलाई अगाडि जान दिन्छ अनि ऊ पछाडि छोडिन्छ फेरि उडेर गई अगाडि मलाई पर्खिबस्छ । विशेष रमिता हुँदैछ– मेरो आँखाको लागि; उसको त्यो स्वर्गीय सुन्दरता, उसका ती मनमोहक पखेटा ।

Tweet हामी भेडाहरु– हरियो खर्कमा चराइएका, शान्त पानीको छेऊमा डो¥याइएका । अझ भनौँ– येशूको रगतले किनिएका हामी येशूका भेडाहरु । हामी भेडाहरु अन्जान छौँ, हामी भेडाहरु अबोध छौँ, गोठालोले भनेको सुन्नु हाम्रो कर्तव्य होइन र ! यसैले हाम्रो के दोष ? दोष त तिनै नेता भेडाहरुको छ, जो भेडाहरुको भेषमा ब्वाँसो बनेर आएकाछन् ।

Tweet मध्यरात ल्वाः पनेरल्वा म्वार्च्वा ब्अीच्वा उनु आचु ? ब्अीर्म्वा आङ्ग स्वान्ढ्वाम् पासै राति मुइ ब्आफु हाल्च्वा उनु आचु ? उनु आचुई न्वाः आड्अुइनु ईः बिबस्ता क्वाचाल ईः जासिवा–बाक्सिवा हिप्चाल मुयो स्याँः याः आपुइनु ।

Tweet त्यहीँ त्यो एक पुरानो ठाऊँमा मेरो मालिकले मलाई बाँधिराखेको, कस्तो–कस्तो अनौठो मौसममा मेरो अगाडिको पराल पनि सिद्धिराखेको म हुन्थेँ त्यहीँ, ऋतुहरु बदलिन्थे कहिले हुन्थ्यो गर्मी, कहिले जाडो, मेरी आमासँगै लुटपुटिँदै हुर्केको पुल्पुलिएको चञ्चले म एक बछेडो ।

Tweet हे प्रभु म के सोच्छु ? तपाईं के सोच्नुहुन्छ ? प्रभु म के गर्छु ? तपाईं के गर्नुहुन्छ ? म केही सोच्छु, म केही गर्छु । तपाईं धेरै सोच्नुहुन्छ, तपाईं धेरै गर्नुहुन्छ । म धेरै सोच्छु, म धेरै गर्न खोज्छु । तपाई केही सोच्नुहुन्छ, अनि थोरै गर्नुहुन्छ । यसैले, मता तपाईंमै भर पर्छु; अन्तिम साससम्मै । Leave Your Comments Here!

Tweet टुटेको हृदय लिएर म क्रुसको फेदीमा आउँछु भीडभित्रको शुन्यतामा म साथ येशूको पाउँछु । जानेँ कि मैले तिमी नै रै’छौ साँचो गोठाला पोखेर जान्छ भरिएर अनि; खुशीको यो प्याला । अनुग्रहको झरी वर्षाइदेऊ प्रभु यो रुखो भूमिमा तपाईंलाई प्रेम गरुँ; सारा हृदयले यो मेरो जीवनमा । Leave Your Comments Here!

Tweet काँडाको बाटोमा हिँड्थे पाइलाहरु येशूमा सत्य बाटो थाह नपाउँदा, अन्धकारमा बितेथे सारा दिनहरु उज्यालोमा डो¥याइदिने कोही नहुँदा । खुशीको मूल चारैतिर खोज्दै जाँदा सँगैका साथीहरु बिरानो भइदिँदा, हात मैले पक्रेँ येशूको हरपल आए उनी जीवनमा साथ दिन सदा । मरिसकेँ म यो संसारको लागि मभित्र अब येशु जिउनुहुन्छ , मृत्युको अन्धकारमय गोरेटोमा पनि गोठालो भई प्रभु डो¥याउनुहुन्छ । -------------0------------ Leave Your Comments Here!

Tweet छोडिएका ती प्राणहरु सुतेका ती आत्माहरु, बौरी उठ्लान् स्वर्ग जान ख्रीष्टको आगमनमा । संसारको रित यही नै सम्झेर आफैँ नि एकदिन मर्नु छ भनेर, दुःखित नहुनु त्यो दिनलाई सम्झेर । खुशीको छाल उर्लिन्छ होला प्रभूको आगमनमा विश्वासीहरुको, बद्लिनेछौँ हामी एकै निमेषमा महिमित शरीरमा । Leave Your Comments!

Tweet जीवन मेरो संसारमा बगिजाने खोला जस्तो, नफर्किने समयजस्तै अनि उडिजाने बादलजस्तो । रमझम संसारमा चारैतिर तर येशूको प्रेम मनभित्र, बोकेर मुटुमा हरपल कलवरीको बलिदानको चित्र । आफ्नो कम्मर सत्यले कसेर सु–समाचारको जुत्ता पहिरेर, आऊँ बाँचौ, अरुलाई बचाऔं ख्रीष्टको सन्देश प्रचार गरेर । Leave Your Comments Here!

Tweet हे युवा साथी हो बढौँ अब एकतामा, आशाको दियो बाल्दै पुगौँ हरेक झुपडीमा । आँसु त्यसै झर्दैन आज मूल्यहीन बनेको छ, रगत यसै बग्दैन आज पानीसरि बग्दैछ । तिम्रा कोमल हातहरु बढाऊ अब सेवाको मार्गमा, ज्योति बालि अन्धकारमा चम्किँदै जाऊ संसारमा । Leave Your Comments Here!

Tweet (२०६२ साल, ओखल्ढुंगा) बारब्बासँग साटेको प्राणले यो मेरो जीवन बाँचिनै रहेछ संसारको आशा, हाम्रो भरोसा ख्रीष्ट येशू प्रभूमा छ । रक्ताम्मे कलवरी, रगतको धारा क्रुसबाट बहेको शास्त्रको वचन पूरा गर्न त्यो रगत बहेको ।

Tweet (२०६२ साल, ओखल्ढुंगा) आफ्नै जीवन यात्रामा रमाइरहन्छु मेरो येशू ख्रीष्टलाई छातिमा सजाउँछु । यो मन कहिले कुन संसारमा पुग्छ रात दिन सँधैभरि कल्पनामा डुब्छ

Tweet आजभोली म धेरै टोलाउन थालेको छु । सपनाको संसारमा हराउँदै जाँदा कतै हाँस्ने क्षणहरु भेटिन्छन् । अनि म, एक्लै–एक्लै पनि हाँस्ने गर्छु । मलाई इन्द्रेणी मन पर्छ । र इच्छा गर्छु– उल्टो देखिने इन्द्रेणीको पनि रंगको चमक अझै चम्के हुन्थ्यो । मलाई फूल मन पर्छ । रातो लालुपाते देख्दा, चिसो सिरेटोको मलाई वास्तै हुन्न । एकाबिहानै पारिजातको बोटमुनि सुगन्ध बटुल्न पनि पुग्छु । कौसीमा गुँड बटुल्दै गरेको परेवाको जोडीले कता–कता गिज्याएझैं लाग्छ मलाई ।

Tweet तिम्रा निश्चल आँखाबाट पानी झ¥यो । अनि मैले देखें तिम्रो मुहारमा सप्तरंगी इन्द्रेणीका रंगहरु । अनि थाहा पाएँ मैले– अन्जानमा मैले तिमीलाई कति धेरै चोट दिएको रहेछु । तिमी स्थिर छौ, तिमी शान्त छौ, पानीमा फूल्ने कमल झैं । अस्थिर चञ्चले त मै हो, घरि घरि तिम्रो हात छोडेर झाडीबाट लुकेर हेर्ने– कि, तिमी कता जान्छ्यौ, के गछ्र्यौ भनेर................ ।