सिरान द्यालल्वाम् माइला परदेशल्वाङ्ग आलिम् । दिदीखो ड्वुक्सो ल्वाङ्गसे कुर आहिप्तु । पिताङ्खेखो बिसि आङ्ग राना आँहिस्सि होथातुम् । दिदी थाम स्याल ल्वाए इम्सेलास साम्मे । आँ ताक्से फ्ल्याप्दुम–फ्ल्याप्दुम दुम्मे । क्र्याम्ख्वा या मातुम्, काकु ड्आखो या मातुम् । ग्ल्वाम्सी या मातुम्, बिसी झिमिक दुम्ब्वाल ऐठन परेदुम्मे । घाँसभारी निक्साक दिदी चौतारालो नाइसिम् । सिरिरिरि फुडिम पौ । फुडिम खो दिदी आङ्ग बुयम स्याँमे स्वाम् ब्रौ । दिदी आँ ट्वाम जाल्मे........! आस्याङ्ग द्यान्चाल– आल्वाम्से माइलाखो चिनारुपे ग्वाक्तुमें थियो, दिदी आँ फ्याम्ट्वाल फुटिर च्वाप्साक् बाँसुरी ट्वाप्तुमें थियो । कोइ–कोइ ब्ल्यान्चाम, कोइ–कोइ सिचाम कसम जोउचिमें थियो । दिदी ह्याठ्ठो हिसिम् । प्वाण्ढवल्वाम् ठोबे स््वाँ...........देम्मे । क्वाट स्वान्ढ्वाम् खो माइलालाई च्याम्ला पाब्बे । दुधकोशी ह्याठोइ–ह्याठोइ ल्वामें हिप्चाल दिदी आँ ट्वाम् खाचे–खाचे लुम । दिदी फेरि हुरुरुरु ख्राम्मे, पिताङ्खे आँ वार्सिखो भुइँल्वा माँ काङ्काम् स्वाल्चो बञ्जारा तिचो या साकाब्राका ब्राइम्मे ।