परदेशल्वाङ्ग आलिम् ।
दिदीखो ड्वुक्सो ल्वाङ्गसे कुर आहिप्तु ।
पिताङ्खेखो बिसि आङ्ग राना
आँहिस्सि होथातुम् ।
दिदी थाम स्याल ल्वाए
इम्सेलास साम्मे ।
आँ ताक्से फ्ल्याप्दुम–फ्ल्याप्दुम दुम्मे ।
क्र्याम्ख्वा या मातुम्, काकु ड्आखो या मातुम् ।
ग्ल्वाम्सी या मातुम्,
बिसी झिमिक दुम्ब्वाल ऐठन परेदुम्मे ।
घाँसभारी निक्साक
दिदी चौतारालो नाइसिम् ।
सिरिरिरि फुडिम पौ ।
फुडिम खो दिदी आङ्ग बुयम स्याँमे स्वाम् ब्रौ ।
दिदी आँ ट्वाम जाल्मे........!
आस्याङ्ग द्यान्चाल–
आल्वाम्से माइलाखो चिनारुपे ग्वाक्तुमें थियो,
दिदी आँ फ्याम्ट्वाल फुटिर च्वाप्साक्
बाँसुरी ट्वाप्तुमें थियो ।
कोइ–कोइ ब्ल्यान्चाम, कोइ–कोइ सिचाम
कसम जोउचिमें थियो ।
दिदी ह्याठ्ठो हिसिम् ।
प्वाण्ढवल्वाम् ठोबे स््वाँ...........देम्मे ।
क्वाट स्वान्ढ्वाम् खो माइलालाई च्याम्ला पाब्बे ।
दुधकोशी ह्याठोइ–ह्याठोइ ल्वामें हिप्चाल
दिदी आँ ट्वाम् खाचे–खाचे लुम ।
दिदी फेरि हुरुरुरु ख्राम्मे,
पिताङ्खे आँ वार्सिखो
भुइँल्वा माँ काङ्काम् स्वाल्चो
बञ्जारा तिचो या साकाब्राका ब्राइम्मे ।
Comments
Post a Comment