sumanjaba.blogspot.com

Tweet (२०६२ साल, ओखल्ढुंगा) आफ्नै जीवन यात्रामा रमाइरहन्छु मेरो येशू ख्रीष्टलाई छातिमा सजाउँछु । यो मन कहिले कुन संसारमा पुग्छ रात दिन सँधैभरि कल्पनामा डुब्छ

Tweet आजभोली म धेरै टोलाउन थालेको छु । सपनाको संसारमा हराउँदै जाँदा कतै हाँस्ने क्षणहरु भेटिन्छन् । अनि म, एक्लै–एक्लै पनि हाँस्ने गर्छु । मलाई इन्द्रेणी मन पर्छ । र इच्छा गर्छु– उल्टो देखिने इन्द्रेणीको पनि रंगको चमक अझै चम्के हुन्थ्यो । मलाई फूल मन पर्छ । रातो लालुपाते देख्दा, चिसो सिरेटोको मलाई वास्तै हुन्न । एकाबिहानै पारिजातको बोटमुनि सुगन्ध बटुल्न पनि पुग्छु । कौसीमा गुँड बटुल्दै गरेको परेवाको जोडीले कता–कता गिज्याएझैं लाग्छ मलाई ।

Tweet तिम्रा निश्चल आँखाबाट पानी झ¥यो । अनि मैले देखें तिम्रो मुहारमा सप्तरंगी इन्द्रेणीका रंगहरु । अनि थाहा पाएँ मैले– अन्जानमा मैले तिमीलाई कति धेरै चोट दिएको रहेछु । तिमी स्थिर छौ, तिमी शान्त छौ, पानीमा फूल्ने कमल झैं । अस्थिर चञ्चले त मै हो, घरि घरि तिम्रो हात छोडेर झाडीबाट लुकेर हेर्ने– कि, तिमी कता जान्छ्यौ, के गछ्र्यौ भनेर................ ।

Tweet यो साँझमा म केही चञ्चल छु । किनकी, केही नेताहरुलाई मेरो घरको भोजमा निम्त्याएको छु, र, घमण्डले मेरो नाक केही चुच्चो भएको छ, किनकी, अब उसो मलाई मानिसहरुले मन्त्रीको नजिकको मान्छे भनेर चिन्नेछन् । तर, रणभूल्लमा पर्छु म, जतिखेर डाइनिङ्ग टेबलमा मासुको ताउलोलाई नेताहरुले पर सारे । ‘कतै मासु मिठो पकाइनौ कि !’ गुनासो पोखेँ श्रीमतिसँग । तिनले जवाफ दिइन् – ‘जिउँदो मान्छे खानेहरु, कहाँ यस्तो खान्छन् र !’

Tweet सर्पले काँचुली फे¥यो नयाँ कोमल छाला पायो अनि भ्यागुता खोज्न धानबारीमा पस्यो के ऊ परिवर्तन भयो ? ओठ चलमलाउनु र जिब्रोले केही शब्दहरु फट्कार्नु ठूलो कुरो पटक्कै होइन । हृदय सफा भएका मानिसहरु बहानामा कहिल्यै जिउँदैनन् ।